Mutianu
Beijing
Lanzhou
Linxia
Xiahe
Langmusi
Luqu
Zoige
Songpan
Chengdu
Lhasa
Tsurphu
Ganden
Namdruk Tso
Gyantse
Xigaze
Tingri
Kathmandu
Everest
Als je even terugblikt naar 1996, dan lees je dat Jemen mijn beste reis aller tijden geweest is. Zonder verpinken durf ik beweren dat deze China-Tibet-Nepal-reis van twee jaar later heel dicht in de buurt kwam. Maar in tegenstelling tot het puur genot van de eerste reis was het dit keer veeleer doorbijten, volharden, ascese, discipline, ... De mentaliteit van een langeafstandssporter komt goed van pas om van Tibet te genieten. Het hoofd en de benen moeten immers meewillen.
Voor een aantal medereizigers werd het een lijdensweg. De hoogte en de ruwe omstandig-heden hadden bij méér dan één deelnemer serieus slopingswerk verricht. Ik bleef gespaard van dat alles en denk nog zeer vaak met goede herinneringen terug aan dit avontuur.
Beijing en de Chinese Muur waren zelfs bij mijn tweede bezoek een goede start van deze memorabele reis. Lanzhou herinner ik me enkel als een koude, natte vervuilde industriestad, maar wat dan volgde werd onvergetelijk. Xiahe was een eerste hoogtepunt. De hele tocht, van de provincie Gansu tot in Sichuan doorheen afwisselend moslim- en Tibetaans gebied om te eindigen in de 100% Chinese miljoenenstad Chengdu, zou ik vandaag best willen overdoen.
En dan moest het échte Tibet nog beginnen.
Met China Southwest Airlines ging het ongelofelijk vlot tot in de toen gloed-nieuwe luchthaven van Lhasa. Het voorsmaakje Xiahe werd hier dagelijks herhaald:Tientallen monniken-kloosters werden bezocht, de driedaagse trekking aan het Yamdruk Tso-meer was op alle gebied adembenemend; de apotheose was de Friendship Highway, die uiteindelijk in Nepal eindigde aan de zuidkant van de Himalaya. Na de Karakoram Highway van China naar Pakistan in 1995 moest deze tocht onvermijdelijk op mijn palmares komen. Met de Leh-manali-route in 2012 werd de hattrick een feit.
Laatste etappe: Nepal! Nooit te versmaden.
Als je bovendien te voet over de Friendship Bridge tussen Tibet en Nepal wandelt, dan is dit toch een heel andere ervaring dan ‘gewoon’ met het vliegtuig in Kathmandu landen.
Die hoofdstad van Nepal, waar ik ondertussen geen plannetje meer nodig heb om mijn weg te vinden, blijft na mijn derde bezoek ook vandaag één van mijn favoriete plekjes op aarde.
van Beijing naar Chengdu
van Lhasa naar Kathmandu
