In ons oorspronkelijk opzet om één voor één de
hoofdsteden van Europa te bezoeken, liepen
mijn vrouw en ik een beetje achterstand op.
Parijs, Londen, Kopenhagen, Praag, Madrid, Lissabon en Brussel waren al aan de beurt geweest. Maar dan kwamen citytrips zoals Barcelona, Salzburg of Firenze de regelmaat verstoren. Het was duidelijk dat niet steeds de hoofdsteden het interessantst waren. Maar één project bleef ons bijzonder intrigeren: Dublin.
Vierentwintig jaar eerder was ik al eens beroepshalve in Zuid-West-Ierland terechtgekomen en de indrukwekkende natuur was me altijd bijgebleven. Blijkbaar geraken de meeste Ierland-reizigers in de ban van het groene eiland zonder meteen te kunnen zeggen wat hen er zo aanspreekt.
Bij Dublin ligt dat enigszins anders. Hier zijn redenen genoeg voor een bezoekje. Die stad is de voedingsbodem van wereldberoemde topprodukten zoals Guinness of Bailey’s. Misschien denk je bij Ierland spontaan aan whiskey - met -ey! - of ben je (zoals ikzelf) meer onder de indruk van U2, Van Morrisson, Rory Gallagher, Thin Lizzy, The Pogues , Snow Patrol of uiteraard ... de Dubliners.
Dublin is lekker gezellig voor een paar dagen. Van daar uit een zijsprongetje naar de Wicklow Mountains is niet te versmaden. Ten slotte nog even rustig per trein door het binnenland voor een daguitstap naar Galway.
Alles mag, alles kan, niets moet. Dit is Ierland.
