Zuid-Oost-Azië was tot voor kort een opvallend lege plek op mijn persoonlijke

reiswereldkaart. Ik was al wel in Indonesië, Singapore en Hong Kong geweest en mijn doortocht in de Chinese provincie Yunnan gaf me toch al een idee van hoe Indochina en omstreken eruit zagen. De vrees voor de warmte en de vochtigheid hadden ervoor gezorgd dat het telkens weer net niet werd. Tot dit jaar!

Misschien was 2016 hét moment om die regio iets nader te verkennen. De meest logische keuze was uiteraard Thailand, of Vietnam. Laos en Cambodja waren en zijn nog steeds heel ‘in’. Maar toch werd het Myanmar. Als ik er de trajecten in de reisbrochures en reiswebsites op nasloeg, kwam Myanmar er het best uit. Het was al eerder door mijn preselecties geraakt, maar nooit verkozen.

Ook het feit dat er een frisse wind waaide door het politieke landschap en het leger zijn greep (een beetje) gelost had, heeft ertoe bijgedragen dat Myanmar van een no-go zone tot een gewenst reisdoel werd. Bovendien was er die veelheid aan toeristische troeven die nu zo voor het grijpen lagen: Yangon, Mandalay, Bagan, Inle waren al bekend bij wie oog heeft voor de mooie dingen op deze aarde. En wat avontuur bij de minderheden in de Shan-provincie kon me ook wel bekoren. Deze reeks foto’s moet bewijzen dat het een prima keuze was.